Tekst z 2015 roku, powstały na potrzeby promocji studiów Total Design Management IWP i Szkoły Biznesu Politechniki Warszawskiej.

Od pewnego czasu coraz rzadziej musimy powtarzać, że każdy otaczający nas przedmiot został przez kogoś zaprojektowany. Coraz powszechniejsza wiedza na temat designu jako projektowania świadomego łączy się z rozumieniem go jako coraz istotniejszego elementu tworzącego przewagę konkurencyjną firm. Produkcja masowa pozwala na szerokie rozpowszechnianie wartości niesionych przez dobrze zaprojektowane produkty. Wraz z upływem czasu i wzrostem świadomości również coraz większa ilość managerów i przedsiębiorców zaczyna zdawać sobie sprawę z korzyści jakie przynosi traktowanie designu jak narzędzia biznesowego. Nawet pomimo medialnego zamieszania wokół samego pojęcia wzornictwa i najróżniejszych aktywności czysto artystycznych lub rękodzielniczych z nim łączonych, z każdym rokiem rośnie wiedza o korzyściach płynących ze współpracy z designerami. Producenci wiedzą co i po co chcą zrobić. Niestety nie zawsze wiedzą jak.

Pokutujące w Polsce podejście do designera jak do „plastyka”, którego domeną jest wyłącznie estetyzacja przedmiotu zaprojektowanego przez inżynierów i technologów, skutkuje częstym niezrozumieniem zasad współpracy i możliwości jakie ona ze sobą niesie. Z jednej strony obu stronom przyświeca wspólny cel stworzenia atrakcyjnego rynkowo produktu, a z drugiej przyjmują model działania bardzo mocno utrudniający osiągnięcie pożądanych rezultatów. Model, w którym kładzie się mocny nacisk na indywidualizm kreacji wzorniczej oderwany od procesów obowiązujących w przedsiębiorstwie. Skutki takiego działania najczęściej doprowadzają do frustracji, a czasami nawet do zanegowania sensowności korzystania z usług projektantów. Z kolei sami designerzy w efekcie tak ułożonej pracy zaczynają mówić o niekompetentnych inwestorach nie rozumiejących wartości wzornictwa.

Kluczem do sukcesu jest potraktowanie designu dokładnie tak samo jak każdego innego fragmentu biznesu przedsiębiorcy. Designem, dokładnie tak samo jak marketingiem, finansami, technologią czy produkcją trzeba umiejętnie zarządzać. Często właśnie to umiejętne i uporządkowane zarządzanie jest nawet istotniejsze niż w przypadku innych funkcji firmy. Ponieważ procesy związane z designem produktu przebiegają wskroś różnych komórek w organizacji (marketing, konstrukcja, technologia), to nie mogą być objęte zasadami działania przyjętymi jedynie w jednej z nich. Co więcej język komunikacji specjalistów z poszczególnych zaangażowanych dziedzin znacznie się różni, co może wywoływać kolejne problemy przy powstawaniu nowego produktu.

Wyzwaniem osoby zarządzającej wprowadzaniem projektowania wzorniczego do firmy jest równocześnie bycie organizatorem procesów, tłumaczem, strażnikiem właściwej komunikacji i arbitrem. Konieczna jest do tego szeroka interdyscyplinarna wiedza, bo nie wystarczy tylko rozumienie designu, rynku czy technologii. Konieczne jest dogłębne rozeznanie w aspektach współpracy wszystkich zaangażowanych funkcji wraz z bardzo dobrą znajomością struktury i procedur obowiązujących w firmie. Dopiero integracja wiedzy i działań różnych specjalistów, oparta o plany, procesy i wyliczenia opłacalności pozwala na skuteczne rozwijanie produktów atrakcyjnych dla konsumenta i przynoszących zyski producentowi.